احمد امیری: ادبیات روشنفکری دغدغه جامعه را دارد.
احمد امیری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خوزستان بیان کرد: ادبیات روشنفکری در این چند ساله و به ویژه از دهه 70 به بعد به زبان ادبیات برگشت. در حالی که زمانی این نوع ادبیات به خود ادبیات برمی‌گشت.
وی افزود: ادبیات روشنفکری در ادبیات این چند ساله به گونه‌ای تغییر کرد که هر کسی زبان مدرن‌تری داشت روشنفکر تلقی می‌شد در صورتی که این اشتباه است. ادبیات روشنفکرانه در فکر و اندیشه کسی است که در مسیر ادبی حرکت می‌کند.
او خاطرنشان کرد: دغدغه ادبیات روشنفکری جامعه است. روشنفکران سعی می‌کنند به مسایلی توجه کنند که کلیات مسایل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه را دربرمی‌گیرد. در حال حاضر نیز چنین نمونه‌هایی داریم اما خیلی نادر هستند. یک روشنفکر جهت نمی‌گیرد بلکه شخص مستقلی است اما امروزه روشنفکرانی داریم که ادعای روشنفکری می‌کنند اما جهت می‌گیرند.
امیری تاکید کرد: مفهوم روشنفکری در ادبیات امروز تغییر کرده و استقلال روشنفکران نیز زیر سوال رفته است. شخصی که به عنوان روشنفکر شناخته می‌شود ابتدا باید دارای استقلال شخصیتی و فکری باشد تا بتواند به اثبات برسد. متاسفانه اکثر کسانی که امروزه ادعای روشنفکری می‌کنند جهت گرفته‌اند. یک روشنفکر باید زاینده افکار و مسیرهای جدید باشد.
این شاعر بیان کرد: جامعه به روشنفکران نیاز دارد چراکه این افراد همیشه نو هستند. اکثر روشنفکران ما بعد از اسلام و از زمان پیدایش شعر ظهور کردند. هنر در آن زمان به نوعی محدود بود و فقط شعر کار می‌شد. روشنفکران آن زمان شروع به سمت و سو دادن به جامعه کردند. ادبایی در آن زمان ظهور کردند که به جامعه ما سمت و سو دادند. این افراد که اکثر آن‌ها روشنفکر بوده‌اند توانستند جامعه ما را تا به امروز به نوعی حرکت دهند.
او تاکید کرد: در چند سال اخیر و بعد از زنده یاد منوچهر آتشی و دیگر شاعران خوب می‌بینیم که شخصیت روشنفکر مستقلی نداریم که به شکل مستقلی قابل اتکا باشد. ما در شعر فردوسی و سعدی و... مسیر زندگی را می‌بینیم اما روشنفکر امروز دغدغه‌های جامعه را فراموش کرده است. متاسفانه روشنفکران ما امروزه استقلال فکری خود را از دست داده‌اند و این یک معضل جدی است.
